Welkom in Herberg Bie de Tantes (Eys)
Op de kruising bij de St. Agathakerk in Eys staat een gezellige
herberg. Het sfeervolle terras lonkt en roept om de weg over te steken. Het pad volgend naar de entree heten de Tantes je al welkom, terwijl je je
verwonderd over de details op het terras. De klompen aan de muur, de paddestoelen langs het pad, de kroonluchter onder de afkapping, het hout voor de kachel, warme dekens, een ouderwetse pomp die
de dorstige fietser en wandelaar een volle bidon geeft.
Helaas zorgt de wind ervoor dat ik toch liever binnen neerstrijk vandaag, maar met een zonnetje lijkt het me heerlijk vertoeven buiten. Na de wandelschoenen goed geborsteld te hebben, open ik de deur. Een deur of een tijdmachine? Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan. De ruimte ademd de gastvrijheid
van een ouderwetste boerderij. De kachel brandt al, om je op te warmen na een wandeling. Met de wind van zondag (8 februari) was dat opwarmen wel erg aangenaam.
Na hartelijk ontvangen te zijn, begin ik met een cappuccino.
Op een houten blad wordt het kopje gepresenteerd, compleet met een stukje nougat en slagroom. Een goede cappuccino met een mooie schuimlaag.
Terwijl ik geniet van mijn kopje cappuccino, bekijk ik de menu-kaart. Leuk detail... de buitenkant is van hout. Perfect afgestemd bij de sfeer van deze herberg. De menu-kaart
biedt een variatie aan Limburgse streekgerechten. De soep van het moment (erwtensoep) of tantes humeurig broodje (met biefstukreepjes) klonken al erg aanlokkelijk, toen de gastvrouw deze met
volle passie beschreef. Toch nog een blik op de menu-kaart. Daar viel mijn oog op de poetes! Ik was verkocht... manlief houdt niet van bloedworst, terwijl ik dit met koudere
weersomstandigheden heerlijk vindt.
Die traktatie staat helaas thuis weinig op het menu, dus nu het ultieme moment om daar van te genieten.
Dat genieten was niks teveel gezegd. Allereerst werd het oog al geprikkeld door een houten plank die opgemaakt was met een geruite papieren servet, met daarop en rond een pannetje met livar
bloedworst en appelpartjes, het kannetje warme appelstroop, stukjes boerenbrood, salade . De servet (voor handen en mond) was een boeren zakdoek die geknoopt was. Het zijn die kleine dingen
die het doen, die van een gewoon iets, iets bijzonders maken. Die van een ouderwets Limburgs gerecht een ware culinaire traktatie maken.
De eerste indruk van de poetes was, zoals jullie al lezen, perfect. Benieuwd of de smaak dit complementeerd
Eerst een stukje bloedworst zonder poespas (stroop en appel) geprobeerd. In een woord: "heerlijk." Zacht smeltende bloedworst met een knapperig randje. Tijd om de appel en stroop toe te voegen en
stukken van het boerenbrood te snoepen. Tijd om te genieten...
Aangezien ik nog op de bus moest wachten, als afsluiting een glas appelsap. Ik had de keuze uit gewone of van de boer. Doe mij die van de boer maar. Ook de appelsap was een prima
keuze. Een volle appelsmaak met een zoete nasmaak.
Kortom ik zou zeggen, als je in Eys bent, schuif dan eens aan aan de tafel van Herberg Bie de Tantes.
En dat niet alleen... check vooraf zeker ook de wandelroutes op hun website, om zo optimaal van de omgeving te genieten. Ik heb de omgeving verkend met een monumentenwandeling
van VVV Zuid Limburg, maar kom zeker nog eens terug om een wandeling van de website van de Tantes te lopen.
Reactie schrijven